Skóra malucha z problemami

Już od momentu narodzin rodzice muszą radzić sobie z problemami skórnymi swoich pociech. Zamiast wpadać w panikę, warto sprawdzić, które dolegliwości są naturalne, a które wymagają konsultacji medycznej.

Zmiany skórne nie wymagające leczenia. Do powszechnie występujących zmian skórnych, niewymagających leczenia i ustępujących z wiekiem dziecka należą:
Kapilarne naczyniaki – pojawiają się w postaci różowych plamek na powiekach, na środku czoła i na karku u podstawy czaszki. Są one spowodowane poszerzeniem włosowatych naczyń skórnych.
Prasówki (milia) – czyli białe kropki i grudki występujące na nosku oraz na policzkach powstające w wyniku zastoju łoju i keratyny w mieszkach gruczołów skórnych.
Trądzik noworodkowy – czyli zmiany grudkowo-krostne, często na rumieniowym podłożu, przypominający trądzik u młodzieży. Przyczyną ich powstawania są zmiany hormonalne po porodzie. Wykwity te ustępują wraz z wiekiem dziecka w ciągu pierwszych 2 miesięcy. Wymagają okresowej pielęgnacji najlepiej maściami osuszającymi wykwity (np. Dermopanten, Sudocrem, Linomag i inne).
Błękitne plamy mongoidalne – są to zmiany skórne przybierające kolor niebiesko – siny. Pojawiają się w okolicy krzyżowo-pośladkowej. Bledną samoistnie w okresie pierwszych lat życia dziecka. Są pozostałością po przodkach z Azji.

Do częstych zmian śluzówkowo-skórnych, które wymagają konsultacji i leczenia należą:
Pleśniawica jamy ustnej – jest bardzo powszechna w 1 miesiącu życia. Pojawia się w postaci białych nalotów na śliniawkach języka, policzków, które można leczyć samodzielnie preparatem dostępnym bez recepty. W przypadku bardzo masywnych zmian należy stosować leki zalecone przez lekarza.
Wyprysk atopowy – choroba skóry, która wymaga konsultacji pediatryczno-dermatologicznej. Objawy to zmiany rumieniowo-łuszczące pojawiające się początkowo na twarzy, tułowiu, a wraz ze wzrostem dziecka pojawiające się na zgięciach łokciowych, nadgarstkowych, podkolanowych, którym towarzyszy uporczywy świąd. Przyczyna wyprysku nie jest do końca znana. Ta choroba skórna ma predyspozycje genetyczne, duże znaczenie może mieć również alergia pokarmowa.

Leczenia wymagają
Najważniejszym postępowaniem w leczeniu wyprysku atopowego jest codzienna pielęgnacja skóry odpowiednio do tego przeznaczonymi emolientami (kosmetykami zawierającym ciekłą parafinę) oraz codzienna kąpiel i smarowanie tuż po osuszeniu skóry.

Aby uniknąć zmian skórnych, które mogą wywoływać różnego rodzaju detergenty, do prania śpioszków i pościeli warto użyć płatków mydlanych lub proszków dla alergików. Bezpieczniej też dla skóry dziecka jest wybierać białe śpioszki i body, unikając kolorowych barwników zawartych w ubrankach. Czasem pomocne bywa też zastosowanie diety hipoalergicznej, bezmlecznej u mamy karmiącej piersią lub podawanie dziecku specjalnych mieszanek-hydrolizatów mleka krowiego przepisanych przez pediatrę.

Łojotokowe zapalenie skóry niemowląt – najczęściej dotyczy owłosionej skóry głowy jest to tzw. „ciemieniucha. Zapalenie to może także lokalizować się na twarzy, w okolicy zausznej i fałdów skórnych. W odróżnieniu od zmian atopowych nie swędzi. W łagodnych przypadkach wystarczy złuszczanie przy użyciu emolientów, odsuwanie gazikiem „pod włos” mas łojotokowych. Bardzo nasilone zmiany łojotokowe wymagają konsultacji dermatologa i mogą świadczyć o predyspozycjach do alergii.
Pieluszkowe zapalenie skóry – związane jest z drażniącym działaniem moczu lub stolca, szczególnie w okresach letnich, gdy skóra przykryta pieluszką gorzej oddycha. Pojawiają się wtedy rumieniowe wykwity w okolicy pośladków, krocza, którym często towarzyszą nadkażenia grzybicze.
W ciągu dnia możemy stosować maści osuszajace, a na noc posmarować 1% Gencjaną na wodzie. W cięższych przypadkach pomogą leki i maści przeciw grzybiczne przepisane przez lekarza.

W przypadku pieluszkowego zapalenia skóry należy unikać stosowania perfumowanych chusteczek, każdorazowo myć okolice krocza pod wodą bieżącą z dodatkiem emolientów oraz często wietrzyć skórę chorobowo zmienioną.
***
Tekst: Monika Kołodziejczyk-Majewska, Specjalista Chorób Dziecięcych, pediatra współpracujący z Centrum Medycznym Puławska (CMP)