Z jak… zabawa! – jak gry na skojarzenia rozwijają nasze umysły?

W dzisiejszym dynamicznym i wymagającym świecie, poszukiwanie metod, które połączą rozwój umysłowy, kreatywność oraz radość z zabawy, jest niezwykle istotne. W tym kontekście gry na skojarzenia, takie jak “Walkie-Talkie” – najnowsza propozycja wydawnictwa Muduko – odgrywają bardzo ważną rolę.

Patrzyliście kiedyś w chmury z dziećmi i sprzeczaliście się o to, co dany obłok Wam przypomina? Rysowaliście serduszka dla ukochanej osoby? A może macie awersje do huśtawek, bo w dzieciństwie złamaliście sobie na takiej rękę? To wszystko to przykłady skojarzeń, czyli mentalnych powiązań, które tworzymy między różnymi pojęciami, obrazami, słowami lub doświadczeniami. Te mogą być oparte na podobieństwie, kontrastach, wspólnych cechach lub jakiejkolwiek relacji, która wydaje się logiczna dla naszego umysłu.

Za każdym razem, gdy nasz mózg napotyka na nowe informacje automatycznie tworzy skojarzenia. Gdy widzimy słowo “jabłko”, natychmiast podświadomość podsuwa nam obrazy jabłek i słowa takie jak “owoc”, “czerwony”, “zdrowy” czy “chrupiący”. Skojarzenia są zatem bardzo ważne w codziennym funkcjonowaniu. Pomagają nam w zapamiętywaniu, rozumieniu, twórczym myśleniu, ostrzeganiu przed niebezpieczeństwami. W bardzo łatwy i do tego przyjemny sposób możemy stymulować rozwój tej umiejętności grając w odpowiednie gry!

Dlaczego warto grać?
Jedną z najważniejszych zalet gier na skojarzenia jest rozwijanie kreatywności. Kiedy gramy w tego typu gry, nasza wyobraźnia zostaje pobudzona, a my jesteśmy zmuszeni myśleć w nietypowy sposób. Skojarzenia mogą nas zaskakiwać i prowadzić do zupełnie nowych perspektyw, otwierając przed nami szerokie pole możliwości. Kolor niebieski to niebo? Woda? Nasz ulubiony t-shirt? A może oczy bliskiej osoby?
Ponadto, gry skojarzeniowe mają również pozytywny wpływ na nasze umiejętności poznawcze. Wymagają od nas zapamiętywania informacji, porządkowania myśli i logicznego myślenia. Regularne ćwiczenie tych umiejętności może prowadzić do poprawy pamięci operacyjnej, koncentracji i zdolności do rozwiązywania problemów.
Nie można zapomnieć o aspekcie społecznym. Takie gry często rozgrywane są w grupach, co sprzyja interakcji społecznej, współpracy i budowaniu relacji. Wspólne poszukiwanie skojarzeń i wymiana pomysłów tworzą atmosferę wzajemnej zabawy i tworzenia nowych powiązań między uczestnikami. W trakcie takich gier możemy lepiej poznać się nawzajem, usłyszeć o ciekawych historiach, które wpłynęły na dane skojarzenie i po prostu miło spędzić razem czas.

Masz minutę? To już możesz zagrać w… “Walkie-Talkie”!
Wśród różnych gier skojarzeniowych dostępnych na rynku, “Walkie-Talkie” wydawnictwa Muduko znacząco się wyróżnia. Dlaczego? Po pierwsze, jest to gra, w której nikt nie przegrywa, ani nie wygrywa! Gracze działają tu razem i starają się pobić ustalone wcześniej przez siebie rekordy. Dzięki temu do zabawy łatwo zachęcić dzieci, które nie lubią rywalizacji i denerwują się porażkami.
Po drugie, “Walkie-Talkie” to jedna z najszybszych gier, w jakie da się zagrać! Rozgrywka zajmuje zaledwie 30 sekund na gracza! Grając we dwójkę potrzebujemy zatem tylko minutkę. To duża zaleta dla wszystkich niecierpliwców albo po prostu dla osób, które mają niewiele czasu do dyspozycji, a chcą przeżyć go w emocjonujący sposób.
Po trzecie zaś, “Walkie-Talkie” to uniwersalna i zabawna gra kooperacyjna. Jej zasady są tak banalne, że pojmie je siedmiolatek, a rozgrywka pod presją czasu przyciągnie do stołu również dorosłych. Możemy w nią grać zarówno w domu jak i na imprezie czy spotkaniu integracyjnym, bo jednocześnie zasiąść do niej może aż osiem osób.

B…jak banan!
Na czym zatem polega “Walkie-Talkie”? Każda karta ma dwie strony – po jednej znajdziemy literę, po drugiej kolor. Po przetasowaniu kart i rozdaniu sześciu z nich na rękę wszystkim graczom, uruchamiamy stoper i zaczynamy grę. Celem jest pozbycie się jak największej liczby kart z ręki zanim skończy się czas.

Jak zatem to zrobić? Gracze zagrywają karty równocześnie, bez czekania na swoją kolej. Wyrzucając kartę na środek stołu należy odłożyć ją na dany stos (liter lub kolorów) i wymyślić hasło na wskazaną literę, które będzie kojarzyło się z widoczną na środku kartą koloru. Przykładowo widząc kolor żółty i literę “S” można powiedzieć “Słońce”, “słonecznik”, “słoma” czy “spodenki” – ewentualne wątpliwości zawsze rozstrzygają wspólnie gracze.

To jednak nie jedyna trudność. W trakcie zabawy bowiem nie wolno tak po prostu obracać swoich kart. Można to jednak zrobić w dowolnym momencie wykrzykując komendę “Przyjąłem!”, jednak zadziała ona na wszystkich graczy. Tak samo, jak hasło “Odbiór!” spowoduje przekazanie swoich kart graczowi po lewej stronie.

Po upływie czasu lub wyrzuceniu wszystkich kart z ręki, podlicza się punkty za litery na środku stołu. Te, które pozostały na rękach dają punkty karne. Wynik warto zapisać sobie w instrukcji, by kolejny raz postarać się zdobyć więcej punktów.

“Walkie-Talkie” to doskonała okazja do odkrywania swojej kreatywności, rozwijania umiejętności poznawczych i cieszenia się fascynującą podróżą przez labirynt skojarzeń.