Największe szczęście jakie daje nam los w postaci upragnionego dziecka jest okupione bólem. Narodziny potomka to jedna z najpiękniejszych chwil w życiu. Cud jakim los obdarowuje dwoje kochających się ludzi.
Poród jest naturalnym procesem fizjologicznym, którego zakończeniem jest urodzenie dziecka, łożyska oraz błon płodowych. Mimo bólu i wielu niedogodności jest to ważne życiowe wydarzenie dla większości rodzących i stanowi ogromne przeżycie emocjonalne. Jest to czas przemiany, kobieta dając życie innej istocie staje się matką. Podczas pierwszego kontaktu z maluszkiem leżącym na waszym ciele tuż po porodzie tworzy się szczególna więź pomiędzy matką i dzieckiem. W tacie obecnym podczas porodu również budzą się ogromne pokłady miłości do żony i dziecka. Jeżeli nie ma żadnych przeciwwskazań medycznych do porodu drogami natury nie rezygnujcie z niego tylko świadomie pomóżcie przyjść na świat waszemu dziecku.
Rodzaje porodów
W zależności od stopnia ingerencji medycznej wyróżniamy dwa typy porodów. Poród siłami natury (domowy, w wodzie) oraz zabiegowy, tradycyjnie kojarzony z cięciem cesarskim, stosowanym w sytuacjach trudnych, mający na uwadze ratowanie życia dziecka:
Poród siłami natury
Najbardziej naturalny i aktywny egzamin jaki zdaje przyszła mama i jej dziecko kierowani instynktem, sygnałami wydawanymi przez ciało i hormony. Z pomocą natury i osób towarzyszących wydaje dziecko na świat przez kanał rodny w ciągu kilku, czasem kilkunastu godzin ciężkiego wysiłku.
Poród domowy
Odbywa się w domu lub tzw. domach narodzin. Musi być nadzorowany przez położną lub lekarza. Wcześniej należy przygotować odpowiednio dom. Niektórzy krytykują ten rodzaj porodu gmail.com ze względu na trudności jakie mogą pojawić się podczas jego przebiegu lub tuż po, nie wiadomo jaki będzie stan zdrowia dziecka i matki i czy nie będzie potrzebna specjalistyczna interwencja, która w domowych warunkach jest niemożliwa.
Poród w wodzie
Poród, który odbywa się w wannie napełnionej wodą do głębokości ok. 0,5 m i temperaturze 36-37°C, woda doskonale łagodzi ból wywołany przez skurcze. O takim typie porodu decyduje lekarz gdyż stan zdrowia matki, przebieg ciąży i rokowania dotyczące porodu muszą być bez zarzutu.
Poród zabiegowy
Współcześnie kojarzony z cesarskim cięciem. Jest to operacja mająca na celu wydobycie dziecka i łożyska przy nacięciu powłok brzusznych i macicy. Decyzję przeprowadzenia takiego zabiegu podejmuje lekarz jeśli jest to jedyne bezpieczne rozwiązanie, aby na świat mogło przyjść dziecko. Najczęstszym wskazaniem do cesarskiego cięcia jest ułożenie pośladkowe, ciąża mnoga, ciąża zagrożona, niepokojące ciśnienie krwi oczekującej na poród matki lub jej stan zdrowia (np. duża wada wzroku). Do porodu zabiegowego zalicza się również porody wspomagane: próżnociągiem czy kleszczami, używane, aby przyśpieszyć II okres porodu. Jednak są to metody rzadko stosowane, ponieważ oba zabiegi niosą ze sobą pewne ryzyko powikłań zarówno dla mamy i dla dziecka.
Etapy porodu naturalnego
Mimo, że każda kobieta przeżywa i opowiada o porodzie inaczej, sam proces dzieli się na trzy podstawowe etapy. Świadomość tego co będzie działo się z nami i naszym dzieckiem ułatwia zmaganie z bólem i motywuje do efektywnej współpracy z położną. Bardzo przydatna w tej dziedzinie okazuje się być szkoła rodzenia, gdyż na salę porodową idziemy przygotowane, a jest to szalenie istotne przy współpracy z personelem medycznym i pozwala oszczędzić rozczarowań.
I Rozwieranie
Pojawiają się skurcze mięśnia macicy, podobne do bólów miesiączkowych, które powodują rozwieranie szyjki macicy. Kiedy ich regularność wzrasta, stają się coraz częstsze i mocniejsze, a czas trwania cyklu skurczów przekracza 45 minut to sygnał, że zaczął się poród, a jeśli do tego odeszły wody płodowe lub ich zabarwienie jest mętne albo zielonkawe należy bezzwłocznie udać się do szpitala (Uwaga! Ważna jest ilość i godzina, o której odeszły wody płodowe, położne będą o to pytać na izbie przyjęć).
Szyjka macicy, aby osiągnąć pełne rozwarcie – 10 cm, potrzebuje od kilku do kilkunastu godzin, jest to niezwykle męczący okres, zwykle kryzys pojawia się po osiągnięciu 2/3 rozwarcia, warto wtedy pamiętać, że najgorsze za nami.
W tym czasie maluch przytula główkę do klatki piersiowej, a nóżki do tułowia i ruchem śrubowym przesuwa się przez kanał rodny. To pierwszy i najtrudniejszy egzamin w jego życiu, szczególnie gdy ma przejść przez cieśń macicy, dlatego matka ułatwia mu to zadanie ruchem, ćwiczeniami i zachowaniem spokoju.
II Parcie
Etap składający się z 3 faz: spoczynku, parcia i wyłaniania się główki.
Faza spoczynku pozwala rodzącej na chwilę odpoczynku, przed przejściem do fazy aktywnej – parcia właściwego. Proces spoczynku i parcia trwa od kilku minut do kilku godzin (maks. 2). Jest to etap współpracy z położną, słuchania jej poleceń, kiedy przeć, a kiedy oddychać. Samo parcie przychodzi łatwo gdyż jest to odruch, który trudno powstrzymać, po prostu fizjologia. Najbardziej pomocne wtedy okazują się umiejętności oddychania nabyte w szkole rodzenia. W czasie skurczu partego dziecko przesuwa się w dół kanału rodnego, jest to moment, w którym przechodzimy do fazy wyłaniania się główki, chwilę później rodzi się tułów. Uwieńczeniem całego wysiłku jest widok naszego maleństwa oraz moment, w którym wydaje pierwszy okrzyk.
III Rodzenie łożyska
Akcja skurczowa powoduje wypychanie łożyska, którego szczęśliwa mama prawie nie czuje. Dziecko w tym czasie jest kładzione na brzuchu mamy i pierwszy raz przystawiane do piersi, następnie jest mierzone, ważone i oceniane są jego odruchy. Jeśli jego kondycja jest dobra warto powalczyć o pozostawienie go w matczynych ramionach jak najdłużej.
ŁAGODZENIE BÓLÓW PORODOWYCH
Choć trudno w to uwierzyć, ból porodowy jest najlepszym sygnałem dla rodzącej, dobrym znakiem, zbawiennym dla dziecka. Bez niego nasze maleństwo byłoby zagrożone. Cierpienie jakie niesie za sobą ból przy porodzie można jednak łagodzić na wiele sposobów.
Dużą rolę w złagodzeniu bólu w trakcie porodu odgrywają pozycje rodzenia, które podczas różnych faz porodu można zmieniać (pozycja stojąca, klęcząca, na czworaka).
Ciepła kąpiel lub prysznic powoduje uczucie odprężenia, rozgrzewa ciało powodując lepsze krążenie a co za tym idzie i rozciąganie mięśni.
Masaż okolic krzyża kolistymi ruchami lub uciskanie, jak również prawidłowe oddychanie, którego nauczymy się w szkole rodzenia pozwolą dotlenić organizm dziecka i matki.
Metoda Tens – coraz częściej stosowana, polegająca na drażnieniu nerwów bodźcami elektrycznymi w okolicy lędźwiowej i tym samym zmniejszeniu odczucia bólu.
Oddychanie w trakcie trwania skurczu: wdech nosem, wydech przez usta, bardzo ważne by nie napinać mięśni w trakcie trwania skurczu, ale starać się rozluźnić, to pomaga także malcowi pokonać szybciej ciężką drogę.
Ćwiczenia na piłce, balansowanie biodrami siedząc okrakiem na piłce pomaga w zsuwaniu się dziecka w dół, jak również w złagodzeniu bólu w dolnej części kręgosłupa.
Muzykoterapia, muzyka od zawsze uspokaja i relaksuje, mimo bólu rodząca słuchając kojącej muzyki, potrafi rozluźnić spięte ze stresu i strachu mięśnie.
Intymna atmosfera, oddzielna sala do rodzenia pozwala na stworzenie przyjemnej atmosfery, pełnej prywatności, ciepła i miłości, również obecność męża pomagają kobiecie łatwiej zwalczyć ból. Mimo, że kobieta w tym spektaklu narodzin odgrywa najważniejszą rolę, równie zestresowanym lub nawet bardziej całą sytuacją bywa ojciec, ma poczucie bezsilności i nie wie jak pomóc dwóm ukochanym osobom. Na szczęście miliony par na całym świecie przechodzi ten sprawdzian codziennie wzorowo, a cały stres i zmęczenie oraz ból mijają zaraz po tym jak usłyszymy upragniony pierwszy krzyk naszego dziecka.
***
Bogusława Kluz, specjalista w opiece przed i okołoporodowej, Konsultant Laktacyjny IBCLC