Jak dotąd nadal uważa się, że poród może trwać kilkanaście godzin. Każda kobieta to indywidualność, dlatego też każdy poród jest inny. Od wieków kobiety rodzą w ten sam sposób, co świadczy o tym, że Matka Natura obdarzyła nas nadzwyczajnym mechanizmem, który „kieruje” procesem porodu. Sprawny przebieg porodu zależy od wydzielanych hormonów takich jak: oxytocyna, która odpowiada za skurcze macicy, endorfiny zwane hormonami szczęścia i naturalnymi znieczulaczami, adrenaliny oraz noradrenaliny zwanymi hormonami walki czy ucieczki, ale… istotne jest nasze nastawienie. Strach, lęk, brak poczucia bezpieczeństwa, konieczność wykazywania się może sprawić, że skurcze macicy zanikną tym samym poród ulegnie spowolnieniu bądź zahamowaniu. Negatywne emocje wyzwalają wydzielanie adrenaliny, która jest antagonistą oxytocyny. Każdy poród ma „swój rytm” i często obserwuje się spowolnienie porodu i osłabienie czynności skurczowej. W czasie porodu w większości szpitali niemożliwe jest spożywanie posiłków i rzadko istnieją ograniczenia w zakresie picia, najczęściej wody mineralnej.

I okres porodu to czas, kiedy skurcze stają się regularne i ulegają nasileniu. Ważne, aby zaufać swojemu ciału, temu co ono nam podpowiada. Jeżeli jest to bezpieczne dla matki dziecka, należy unikać leżenia na wznak na łóżku porodowym, ponieważ budowa kanału rodnego wymusza przebieg porodu niejako pod górkę. Aby poród przebiegał sprawnie i żeby nie dać się sparaliżować lękowi oraz bólowi zaleca się chodzenie, kucanie, klęk podparty, masaż, siedzenie na piłce albo worku sako, kąpiel, pozycję kolankowo-łokciową. Najgorszy jest bezruch, dlatego pomocne będzie kołysanie biodrami czy taniec.
Początkowo skurcze mogą pojawiać się co 3-10 min., przypominają bóle miesiączkowe, sprawiają wrażenie opasujących brzuch, odczuwane jest ciepło w brzuchu. Niekiedy towarzyszy im uczucie rozpierania w podbrzuszu, dolegliwości bólowe w okolicy lędźwiowej, ud. Przy rozwarciu około 5-7cm skurcze mogą się pojawiać co 2-3 min. I trwać około minutę. Czynność skurczowa jest żywa, skurcze na szczycie mogą być bolesne. Ulgę przyniesie oddech przeponą i relaks między skurczami. Czasem pomocne jest postękiwanie, mruczenie.
Kiedy rodząca traci wiarę we własne siły, odczuwa zmęczenie i złość, domaga się znieczulenia, cięcia cesarskiego, pojawiają się nudności czy wymioty, chciałaby wyjść z Sali porodowej, bo w jej odczuciu to przyniesie ulgę najczęściej oznacza to rozwarcie 7-8 cm, czyli tzw. kryzys 7-go centymetra, który jest wpisany w każdy poród. To trudny moment, któremu towarzyszy uczucie osamotnienia. W tym czasie kobieta zdaje sobie sprawę z tego, że tylko na niej spoczywa ciężar porodu, ale to też najczęściej oznacza, że wkrótce rozpocznie się II okres porodu.To moment, kiedy rodząca oczekuje i potrzebuje wsparcia, otuchy!

W fazie przejściowej, kiedy rozwarcie osiąga wielkość 8-10 cm skurcze mogą być częste i długie. Zdenerwowanie, zmęczenie, obojętność wobec tego, co dzieje się wokół, koncentracja na swoich doznaniach i wrażenie bycia w „innym wymiarze” wraz z odczuwaniem parcia to typowe odczucia dla tego etapu porodu.
Zbliża się moment spotkania z dzieckiem.

Zaczyna się II okres porodu. Kiedyś jedna z położnych o tym czasie powiedziała: „trwa taniec narodzin, który może trwać do 2 godzin. Jeszcze przed chwilą kobieta drzemała, sprawiała wrażenie nieobecnej i nagle nabiera sił, ożywa, poszukuje dogodnej pozycji. Tego momentu porodu żadna kobieta na pewno nie „przegapi”! Pojawia się przemożna potrzeba parcia. Kiedy główka dziecka obniża się oprócz rozpierania pojawia się uczucie kłucia, pieczenia, rozciągania.
Rodząca się główka musi „spokojnie” pokonać opór krocza dlatego ważne jest to, aby zaufać położnej, która pokieruje parciem. Kolejno rodzą się barki i można przytulić oraz przywitać dziecko!!!!
Jeżeli w narodzinach uczestniczy tata zawsze zachęcam do tego, aby dokonał przecięcia pępowiny. To bardzo symboliczny akt i choć często mężczyźni boją się, zapewniam, że dziecka to naprawdę nie boli a przeżycie jest niesamowite. To najpiękniejsza chwila, mija zmęczenie, jak ręką odjął znika ból, mama czuje się „jak młody Bóg” a dziecko chętnie chwyta pierś i zaczyna ssać. Dla rodziców to zawsze zachwycająca chwila.
Czasem po 5 min., czasem po 30 min. ponownie pojawiają się skurcze za sprawą, których oddziela i rodzi się łożysko. Położna musi skontrolować jego całość a każda wątpliwość skłania do tzw. wyłyżeczkowania macicy. Następnie kontroluje się krocze, ewentualne urazy zostają zaopatrzone. Szycie krocza nie powinno być bolesne, bo nacięte czy pęknięte tkanki zawsze są znieczulane. Położna wykonuje toaletę krocza, pomaga w toalecie ciała, zmienia bieliznę osobistą i pościelową, stwarza warunki do wypoczynku. Wczesny połóg to 2 godziny pobytu na Sali porodowej i obserwacji samopoczucia, krwawienia, obkurczania się mięśnia macicy, po czym mama z dzieckiem jest przewożona na oddział położniczy.

1 okres porodu: Liczymy od momentu regularnych skurczy macicy, dzięki którym szyjka macicy skraca się i rozwiera do pełnego rozwarcia, (10 cm).
2 okres porodu: Liczymy od pełnego rozwarcia do momentu urodzenia dziecka.
3 okres porodu: Nazywany okresem łożyskowym, czyli urodzenie łożyska.
4 okres porodu: To najczęściej 2 godzinny czas pobytu na Sali porodowej, czas obserwacji matki i dziecka.
***
Tekst: Danuta Szczerba, położna, licencjat położnictwa, Szkoła Rodzenia „DANA” Ostrów Wielkopolski www.szkoladana.pl